Zgodnie z polskim prawem powołanie do spadku może wynikać bądź z ustawy bądź z testamentu. Zgodnie z art. 941 k.c. rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci można jedynie przez testament. Przyjąć należy więc, iż testament jest jedyną czynnością prawną, która może być dokonana na wypadek śmierci. Testator poprzez rozrządzenie testamentowe określa osoby spadkobierców, względnie zapisobierców oraz określa rodzaj i zakres korzyści jakie mają otrzymać. Oczywiście w testamencie mogą się też znaleźć postanowienia nierodzące żadnych skutków prawnych, jak na przykład wytyczne co do działu spadku lub pogrzebu.
Testament jest czynnością prawną, której forma jest ściśle określona przez prawo, przy czym przepisy dotyczące formy testamentu mają charakter bezwzględnie obowiązujący. Nie jest jednak tak, iż ważny jest jedynie testament w formie aktu notarialnego. Kodeks cywilny wprowadza dwie podstawowe formy testamentu: testamenty zwykłe i testamenty szczególne. Do testamentów zwykłych zalicza się testament holograficzny (sporządzony w całości pismem ręcznym), testament notarialny i testament allograficzny (ustny w obecności świadków spisany w protokole). Testamentami szczególnymi są testament ustny, testament sporządzany na polskim statku morskim lub powietrznym i testament wojskowy. Pamiętać należy, iż naruszenie przepisów o formie testamentu prowadzi z zasady do nieważności testamentu, przy czym nieważność ta ma charakter nieważności bezwzględnej.