Jedną z przesłanek negatywnych do wydania wyroku rozwodowego jest narażenie dobra wspólnego małoletniego dziecka. Innymi słowy, nawet gdy między małżonkami doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia, rozwód jest niedopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków /art. 56 § 2 kro/. Istotne jest to, że przesłanka ta ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Jest to wyraz nadrzędności interesów dziecka, nawet kosztem interesów małżonków.

 

Oczywiście taka przesłanka jak „dobro dziecka” jest bardzo trudna do zdefiniowania. Doktryna proponuje następujące interpretacje: „Dobro dziecka można pojmować jako dodatnią w społecznej hierarchii wartości ocenę sytuacji dziecka z punktu widzenia zaspokojenia całokształtu jego potrzeb materialnych i niematerialnych.” Andrzejewski Marek i in., Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, wyd. II „Pojęcie dobro dziecka oznacza kompleks wartości o charakterze materialnym i niematerialnym, niezbędnych do zapewnienia prawidłowego rozwoju fizycznego i duchowego dziecka oraz do należytego przygotowania go do pracy odpowiednio do jego uzdolnień, aktualnej sytuacji dziecka, zakładając zbieżność tego dobra z interesem społecznym” Stojanowska W. Rozwód a dobro dziecka.

 

Na koniec należy wyjaśnić pojęcie „wspólnego małoletniego dziecka”. Wspólne dziecko to takie, które urodziło się w czasie trwania małżeństwa, dziecko urodzone poza małżeństwem, ale uznane przez współmałżonka oraz dziecko wspólnie przysposobione. Małoletni to osoba, która nie uzyskała pełnoletniości, a więc co do zasady nie ukończyła 18 roku życia.